Konu: Fumiya ve Ritsu bir kafede tanışıp aşık olurlar. Ancak aralarındaki bir yanlış anlaşılmadan ötürü ikili bir kış günü kavga eder. Ritsu evden ayrılıp bir kazaya karışır ve bilincini kaybeder. Uyandığında sadece Fumiya ile ilgili olan anılarını kaybeder. İlişkilerine sıfırdan başlamak isteyen Fumiya, Ritsu ile çıktığı gerçeğini gizler ve ortak yaşamlarına devam eder. Ancak Ritsu, hafızasını geri kazanmak için onu tanıdık bir yere götürmesini ister. Fumiya bundan hoşlanmasa da ikili ilişkilerinin gidişatını öğrenmek için bir yolcuğa başlar. Birlikte ilk tanıştıkları kafe, daha önce gittikleri yerleri gezerlerken bu acı-tatlı anılar Fumiya'nın aklından hiç çıkmaz. Ritsu ise hafızasını kaybetmiş olsa da yavaş yavaş Fumiya'ya ilgi duymaya başlar.
Fumiya, Ritsu’yu o kadar cok seviyor ki butun hissettiklerini icine atmayi secmis onu kirmamak icin. Ritsu icin de ayni sekilde, Fumiya’yi hafizasini kaybetmesine ragmen seviyordu, nostaljik hissettim deme sebebi bu. Fumiya ile hastanedeyken kafasi karisikti ancak sonrasinda ‘evinde’ hissetti kendini, ait oldugu yerdeydi. Fumiya’nin iliskilerini saklamasini, bastan baslama dusuncesini belki bencillik olarak goreceksiniz ancak bu Fumiya’nin hic ayrilmak istemedigini fark etmesi anlamina geliyor benim gozumde. Ritsu -daha once soyledigim gibi- cocuk gibi biraz, isine de Fumiya’ya asik oldugu kadar asik oldugundan yetisememis ikisine de. Her ikisi ile empati kuruyorum ve ikisine de hak veriyorum, ikisini de anlayabiliyorum…